เรื่องนี้เป็นประสบการณ์หลอนของปู่ผมเองครับ เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 60 ปีที่แล้ว สมัยที่คุณปู่เป็นหนุ่มๆ ยังไม่มีครอบครัว ปู่มีพี่ชายอยู่คนหนึ่งชื่อปู่สม ปู่สมแกอายุมากกว่าปู่ผมประมาณ 10 ปี แกบวชเรียนตั้งแต่เด็ก และเพิ่งศึกออกมาช่วยพ่อแม่ทำงาน ครอบครัวของปู่ผมทำไร่บนภูเขา ซึ่งห่างจากหมู่บ้านมาก ต้องเดินเท้าขึ้นไปจากหมู่บ้านก็ใช้เวลาเดินเท้าเป็นวันๆกว่าจะถึง หรือบางบ้านที่มีฐานะหน่อยก็ใช้เกวียนก็จะย่นระยะเวลาได้เร็วขึ้น ปู่และพี่ชายจึงสร้างกระท่อมไม้ไผ่บนเขาเพื่อใช้เป็นที่พักเวลาขึ้นไปทำไร่ ซึ่งในบริเวณนั้นก็จะมีกระท่อมของคนอื่นๆ ที่ขึ้นมาจับจองพื้นที่ทำกินเหมือนกัน แต่ละบ้านก็จะสร้างกระท่อมอยู่ห่างๆกัน เรื่องมันเกิดหลังจากที่ปู่และพี่ชายนำของลงมาขายและมาอยู่บ้านประมาณเกือบเดือน จึงได้กลับขึ้นไปดูของในไร่ที่ปลูกไว้ ระหว่างที่เดินเท้ากลับไปใกล้จะถึงกระท่อมก็เป็นเวลาโพล้เพล้ ปู่ก็เห็นน้านุ้ยที่กำลังท้องแก่ เดินสวนไปทางกระท่อมของแก ปู่จึงร้องทัก ‘’น้านุ้ยไปไหน ทำไมมาเดินค่ำๆคนเดียว น้าวัน (ผัวของน้านุ้ย) ไปไหน ‘’ แต่น้านุ้ยก็ไม่ตอบเดินก้มหน้าผ่านไปอย่างเร็ว ปู่ก็งงว่าทักทำไมไม่ตอบ พี่ชายของปู่จึงรีบดึงแขนปู่ให้รีบเดินโดยที่ไม่ได้พูดอะไร เมื่อปู่กับพี่ชายมาถึงกระท่อมก็มืดมากแล้ว พี่ชายของปู่แกอาบน้ำและหลับไปก่อน จังหวะที่ปู่กำลังจะเข้านอนก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้โหยหวน เสียงเจ็บปวดและทรมานมาก ปู่นั่งฟังอยู่สักพักเสียงก็เริ่มดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงร้องขอความช่วยเหลือ ปู่จึงมาปลุกพี่ชายให้ไปเป็นเพื่อนเพราะคิดว่าเป็นเสียงน้านุ้ยร้องขอความช่วยเหลือแน่ๆ แกคงเจ็บท้องจะคลอดลูก พี่ชายของปู่ลืมตาขึ้นมาแล้วพูดว่า ‘’นอนเถอะ […]