Category Archives: เรื่องผีในครอบครัว/เพื่อน

     เรื่องการเจอผีของผมนี้เพิ่งเกิดขึ้นกับผมเมื่อไม่นานมานี้เองครับ มันเกิดตอนที่ผมกับครอบครัวกลับไปงานทำบุญครบร้อยวันคุณปู่ (ตายครบ100วัน)ที่ต่างจังหวัด คุณปู่ผมเป็นคนที่แข็งแรงมากๆ ตอนที่คุณปูเสียแกอายุ 72 ครับ ตอนที่แกเสียก็ไม่ได้มีอาการเจ็บไข้ได้ป่วยอะไร แกหลับไปเฉยๆไม่ตื่นเท่านั้นเอง คุณปู่แกเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมายุ่งของของแก แกจะมีของรักอยู่ชิ้นหนึ่งซึ่งแกจะห่วงมากเป็นพิเศษ นั้นคือจักรยาน ที่ทุกคนต่างรู้ดีว่าอย่าได้แตะ เพราะหากใครที่เอาจักรยานของแกมาขี่ แกจะโมโหและและด่าแบบข้ามวันข้ามคืนกันเลยทีเดียว หลังจากปู่ตายไป รถจักรยานของคุณปู่ก็ยังคนจอดอยู่ที่เดิมไม่มีใครไปยุ่ง      และเรื่องมันก็มาเกิดในคืนก่อนวันครบรอบร้อยวันคุณปู่ คืนนั้นที่บ้านต่างเตรียมงาน เตรียมทำกับข้าวเพื่อทำบุญในตอนเช้า ญาติๆต่างมาช่วยงานกันเตรียมของ และบังเอิญน้ำตาลที่จะต้มน้ำหวานเกิดไม่พอ แม่ผมเลยให้ผมไปซื้อที่ร้านค้าหน้าปากซอย ซึ่งก็อยู่ห่างจากบ้านผมประมาณ 700 เมตร ปกติผมจะเดินออกไปซื้อ แต่ตอนนี้เป็นเวลาหัวค่ำเริ่มมืดแล้ว และทางในซอยบ้านปู่ผมจะมีต้นไม้ครึ้มตลอดทางไม่มีไฟข้างทาง ในกลางคืนจึงมืดมาก เมื่อผมเดินออกมาที่หน้าบ้านเห็นจักรยานของคุณปู่จอดอยู่ ใจหนึ่งผมก็ไม่กล้าไปเอามาขี่เพราะรู้ว่าคุณปู่แกหวงมาก แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าคุณปู่แกเสียไปนานแล้วคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง บวกกับผมขี้เกียจเดินด้วย ผมจึงไปเอาจักรยานของคุณปูปั่นเพื่อไปซื้อของระหว่างทางที่ผมปั่นจักรยานไปแสงก็เริ่มน้อยลงเพราะใกล้จะค่ำมากแล้ว ผมจึงรีบไป พอไปถึงร้านค้าหน้าปากซอย เมื่อผมซื้อของเสร็จก็รีบปั่นจักรยานกลับบ้าน แต่คราวนี้ผมรู้สึกว่าท้ายจักรยานเริ่มมีอะไรหนักๆ ผมเริ่มปั่นไม่ค่อยไป และรู้สึกเหนื่อย ตอนนี้ท้องฟ้ามืดมาก สองข้างทางก็มืดมีต้นไม้ใหญ่เต็มไปหมดทำให้บรรยากาศดูหน้ากลัวขึ้นไปอีก ผมพยายามออกแรงปั่น แต่เหมือนท้ายจักรยานจะหนักขึ้นเรื่อยๆ และอยู่ๆผมก็รู้สึกเหมือนมีมือใครบางคนมาแตะที่หลังของผม ผมหยุดปั่นจักรยานโดยอัตโนมัติเพราะขามันแข็ง ผมค่อยๆหันหลังไปมองข้างหลังที่ท้ายจักรยานอย่างช้าๆ ในใจก็นึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก และสิ่งที่ผมเห็นตอนนั้นคือ หน้าของปู่ที่กำลังจ้องมองมาที่หน้าผมอยู่ […]

       ก่อนที่เราจะนำเรื่องราวสยองขวัญนี้มาเล่าให้ทุกคนได้ฟัง เราได้ขออนุญาติเจ้าของเรื่องแล้ว และเจ้าของเรื่องก็อนุญาตให้เรานำเรื่องนี้มาเล่าได้ เพื่อเป็นอุทาหรณ์หรือข้อคิดสำหรับใครบางคนที่กำลังหลงผิดอยู่ เพราะเรื่องนี้เป็นประสบการณ์หลอนที่มาจากการกระทำที่ผิดพลาดของเจ้าของเรื่องเอง   เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนในกลุ่มของเราเองค่ะ กลุ่มเราสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย กลุ่มเรามีกัน 4 คน  เราเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่ม เพราะคณะที่เราเรียนไม่ค่อยมีผู้หญิง     เรื่องของเพื่อนเราคนนี้เกิดหลังจากที่เราทำงานกันแล้ว โดยเพื่อนของเราทำงานเป็นวิศวะกรของบริษัทหนึ่ง เพื่อนเราคนนี้เป็นคนที่หน้าตาดีเข้าขั้นหล่อเลยก็ว่าได้  จึงไม่แปลกที่จะมีผู้หญิงเข้ามาติดพันกันมาก ทำให้เพื่อนเรามีเรื่องชู้สาวเป็นประจำ  แต่เพื่อนเราก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แฟนของเพื่อนเราเธอเป็นผู้หญิงน่ารัก ยิ้มเก่ง พูดเก่ง อัธยาศัยดีมาก อาจจะเพราะเธอเป็นคุณหมอด้านจิตแพทย์ เลยทำให้เธอรู้จักพูด  เพื่อนเราค่อนข้างรักแฟนคนนี้มาก เห็นตั้งมั่นมากว่าจะเลิกเจ้าชู้และวางแผนที่จะแต่งงานเลยทีเดียว   แต่แฟนของเพื่อนเราดันสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่อเมริกาได้ แฟนของเพื่อนจึงขอไปเรียนต่อก่อน 2 ปี แล้วค่อยกลับมาแต่ง    ช่วงแรกที่แฟนเพื่อนเราไปเรียนใหม่ๆ เพื่อนเราก็ยังทำตัวปกติดี มีลาพักร้อนบินตามไปหากันเป็นระยะ    แต่มันก็มีเรื่องให้เพื่อนเราตะบะแตก อย่างว่าผู้ชายเจ้าชูมันก็ยังเจ้าชู้อยู่วันอย่างค่ำ  เรื่องมันเกิดตอนที่บริษัทของเพื่อนเรารับพนักงานใหม่ เพื่อมาเป็นผู้ช่วยเพื่อนเรา ทำหน้าที่เกี่ยวกับงานเอกสาร พนักงานใหม่คนนี้เป็นผู้หญิงหน้าตาน่ารัก อัธยาศัยดี ชอบพูดชอบหยอกล้อ (คนละแนวกับแฟนเพื่อนเรา แฟนเพื่อนเราจะคุยแบบผู้ใหญ่ )  แต่น้องคนนี้จะออกแนวใสๆ ขี้อ้อน ขนาดเราเป็นผู้หญิงเรายังชอบในความน่ารักสดใส […]

         เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณปี 2514 มาแล้ว เป็นเรื่องเล่าของคุณย่าเกี่ยวกับญาติผู้น้องชื่องอ  ตอนที่งออายุประมาณ 15-16 ปี งอเป็นคนที่ชอบหากบ หาเขียดตามทุ่งนากับญาติๆในเวลากลางคืน มีคืนหนึ่งซึ่งเป็นคืนเดือนแรม งอก็ออกไปหากบ กับญาติตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ งอเห็นกบอยู่ใต้ใบบัว งอจึงไปตามจับกบตัวนั้น แต่เมื่อจับมาได้พบว่ากบตัวนั้นมีขนาดใหญ่มาก เท่าจานข้าวซึ่งใหญ่กว่ากบทั่วไปมาก แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพียงแค่คิดว่าตัวเองโชคดีจริงๆที่ได้กบตัวใหญ่ขนาดนี้ไม่จำเป็นต้องไปไล่จับกบเพิ่มแล้ว   จากนั้นก็จับกบมาหักขาเพื่อไม่ให้กบกระโดดหนีได้ แต่พยายามหักเท่าไหร่ก็ไม่สามารถหักขากบได้ จึงใช้เสียมที่ติดตัวไปสับขากบให้หัก โดยที่กบยังไม่ตายแล้วจึงหิ้วกลับบ้าน (เนื่องจากกบตัวใหญ่มากจึงไม่สามารถใส่ตะข้องได้ เมื่อถึงบ้านก็ขังใส่ปี๊บไว้ที่หน้าบ้านแล้วเข้านอน รุ่งเช้าเมื่อตาฉ่ำพ่อของงอกลับจากขายข้าว ก็มาหาอะไรกิน แต่ยังไม่มีใครทำกับข้าว งอจึงบอกพ่อว่าเมื่อคืนจับกบมาได้ 1 ตัวให้พ่อเอามาทำกับข้าวกิน เมื่อพ่อไปเปิดดูกบที่ขังอยู่ในปี๊บ เห็นว่าตัวใหญ่มากจึงพูดว่า ใครจะไปกินลงกบตัวใหญ่ขนาดนี้ แล้วจึงโยนกบทิ้งใต้ถุนบ้านที่มีน้ำขังอยู่ จากนั้นก็ไม่มีใครเห็นว่ากบตัวนั้นตายหรือไม่ หรือหายไปไหน            อยู่มาไม่นานงอเริ่มมีอาการแปลกๆ หลอนๆ เพ้อ โวยวาย พูดไม่รู้เรื่อง ตาฉ่ำกับยายแต๋วผู้เป็นแม่ จึงหาหมอธรรม มารักษา บางหมอก็ว่าโดนของ […]