Tag Archives: เรื่องเล่าสยองขวัญ

       ก่อนที่เราจะนำเรื่องราวสยองขวัญนี้มาเล่าให้ทุกคนได้ฟัง เราได้ขออนุญาติเจ้าของเรื่องแล้ว และเจ้าของเรื่องก็อนุญาตให้เรานำเรื่องนี้มาเล่าได้ เพื่อเป็นอุทาหรณ์หรือข้อคิดสำหรับใครบางคนที่กำลังหลงผิดอยู่ เพราะเรื่องนี้เป็นประสบการณ์หลอนที่มาจากการกระทำที่ผิดพลาดของเจ้าของเรื่องเอง   เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนในกลุ่มของเราเองค่ะ กลุ่มเราสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย กลุ่มเรามีกัน 4 คน  เราเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่ม เพราะคณะที่เราเรียนไม่ค่อยมีผู้หญิง     เรื่องของเพื่อนเราคนนี้เกิดหลังจากที่เราทำงานกันแล้ว โดยเพื่อนของเราทำงานเป็นวิศวะกรของบริษัทหนึ่ง เพื่อนเราคนนี้เป็นคนที่หน้าตาดีเข้าขั้นหล่อเลยก็ว่าได้  จึงไม่แปลกที่จะมีผู้หญิงเข้ามาติดพันกันมาก ทำให้เพื่อนเรามีเรื่องชู้สาวเป็นประจำ  แต่เพื่อนเราก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แฟนของเพื่อนเราเธอเป็นผู้หญิงน่ารัก ยิ้มเก่ง พูดเก่ง อัธยาศัยดีมาก อาจจะเพราะเธอเป็นคุณหมอด้านจิตแพทย์ เลยทำให้เธอรู้จักพูด  เพื่อนเราค่อนข้างรักแฟนคนนี้มาก เห็นตั้งมั่นมากว่าจะเลิกเจ้าชู้และวางแผนที่จะแต่งงานเลยทีเดียว   แต่แฟนของเพื่อนเราดันสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่อเมริกาได้ แฟนของเพื่อนจึงขอไปเรียนต่อก่อน 2 ปี แล้วค่อยกลับมาแต่ง    ช่วงแรกที่แฟนเพื่อนเราไปเรียนใหม่ๆ เพื่อนเราก็ยังทำตัวปกติดี มีลาพักร้อนบินตามไปหากันเป็นระยะ    แต่มันก็มีเรื่องให้เพื่อนเราตะบะแตก อย่างว่าผู้ชายเจ้าชูมันก็ยังเจ้าชู้อยู่วันอย่างค่ำ  เรื่องมันเกิดตอนที่บริษัทของเพื่อนเรารับพนักงานใหม่ เพื่อมาเป็นผู้ช่วยเพื่อนเรา ทำหน้าที่เกี่ยวกับงานเอกสาร พนักงานใหม่คนนี้เป็นผู้หญิงหน้าตาน่ารัก อัธยาศัยดี ชอบพูดชอบหยอกล้อ (คนละแนวกับแฟนเพื่อนเรา แฟนเพื่อนเราจะคุยแบบผู้ใหญ่ )  แต่น้องคนนี้จะออกแนวใสๆ ขี้อ้อน ขนาดเราเป็นผู้หญิงเรายังชอบในความน่ารักสดใส […]

     หลายๆคนบอกว่าการมีเพื่อนบ้านที่ดี เหมือนถูกหวยรางวัลที่1   เมื่อก่อนเราและพี่สาวก็เคยคิดเช่นนั้น แต่ตอนนี้เราคิดว่ามันก็อาจจะไม่จริงเสมอไป        เรื่องของเรากับพี่สาวเริ่มจาก ตอนที่เราเริ่มหาซื้อบ้านตามชานเมือง เพราะคอนโดที่เรากับพี่สาวอยู่เริ่มจะคับแคบเพราะข้าวของของเราสองคนเยอะมาก และเราอยากให้มีที่พักสำหรับแม่เวลาขึ้นมาหาหมอที่กรุงเทพด้วย เราจึงตระเวนหาบ้าน จนมีเซลท่านหนึ่งแนะนำบ้านเดี่ยวมือสองทำเลดี ไม่ไกลจากในเมืองมาก พอเรากับพี่สาวไปดูก็ถูกใจมากที่สำคัญราคาไม่แพงด้วย ตัวบ้านเป็นบ้านชั้นเดียว เราดูบรรยากาศรอบๆแล้วก็โอเค คนไม่พลุกพล่าน เนื่องจากอยู่เกือบท้ายซอย (ถัดจากบ้านท้ายซอยมากหนึ่งหลัง ) หน้าบ้านหันไปทางทิศตะวันออกติดกับถนน  เรากับพี่สาวจึงตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้        ในช่วงแรกที่รีโนเวทบ้านและขนย้ายของเพื่อเตรียมย้ายเข้าไปอยู่ เราก็มีโอกาสได้เจอกับคนทำความสะอาดบ้านของบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ก่อนจะถึงบ้านเรา เธอเล่าว่าเจ้าของบ้านทำงานอยู่ที่ประเทศสิงคโปร์ นานๆทีจะกลับมาพักที่บ้าน  โดยจ้างเธอให้มาทำความสะอาดบ้านให้เดือนละ 2 ครั้งเท่านั้น  ส่วนเพื่อนบ้านอีกหลังเราไม่เคยเจอ ตอนนั้นเราคิดว่าคงออกไปทำงานเพราะเราไปในตอนกลางวัน          เริ่มจากวันแรกที่เรากับพี่สาวย้ายไปอยู่ ตอนประมาณสองทุ่มเราได้ยินเสียงเพลงลูกกรุงจากบ้านหลังที่อยู่ถัดเราไป (บ้านหลังสุดท้ายของซอย)  แต่เพลงก็ไม่ได้ดังจนถึงขั้นรบกวนเรากับพี่สาว เราได้ยินสักพักเสียงก็หายไป  ในคืนถัดมาเราก็จะได้ยินเสียงเพลงในช่วงเวลาเดิมทุกๆวัน บางวันก็มีเสียงเหมือนคนรดน้ำต้นไม้ บางวันก็มีเสียงเหมือนคนทำครัว เราก็แปลกใจเล็กน้อยทำไมไม่ทำกลางวัน เพราะตอนกลางวันเราไม่เคยเห็นคนออกจากบ้านนี้เลย        จนคืนวันหนึ่งพี่สาวเราไปต่างจังหวัดและเราไปงานเลี้ยงบริษัทกลับดึกประมาณตีหนึ่ง […]

             สวัสดีผู้อ่านทุกท่านค่ะ เราชื่อมด เรามีเรื่องเล่าประสบการณ์หลอนเกี่ยวกับผี ที่อยากเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ มันเป็นเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกกลัวที่สูงชันและไม่กล้าไปเที่ยวป่าหรือเที่ยวดอยอีกเลย                เรื่องนี้เกิดเมื่อหลายปีก่อนตอนที่เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัย เราได้มีโอกาสไปออกค่ายอาสาของชมรมหนึ่ง สถานที่ที่เราไปเป็นหมู่บ้านบนเขา ซึ่งยังห่างไกลจากความเจริญอยู่มาก  ทางขึ้นไปที่หมู่บ้านจึงค่อนข้างจะลำบาก และเมื่อกลุ่มของเราเดินทางมาถึงครึ่งทางรถยนต์ที่เรานั่งกันมาก็ไม่สามารถไปต่อได้ เพราะทางเป็นถนนลูกรังเล็กๆและช่วงที่เราไปเป็นหน้าฝน ทางค่อนข้างลื่นมีแต่โคลนและเป็นหลุ่มเป็นบ่อ  รถยนต์จึงไม่สามารถขึ้นไปต่อได้ กลุ่มของเราจึงตัดสินใจว่าเราจะขนของโดยใช้มอเตอร์ไซต์ของชาวบ้าน ส่วนคนที่เหลือประมาณ 30 คนจะเดินเท้าขึ้นไป ซึ่งเหลือระยะทางประมาณ 5 กิโลเท่านั้น     ในการเดินทางขึ้นไปที่หมู่บ้านก็จะมีเจ้าหน้าที่ 4 ท่าน (ทหารพราน)  เดินนำและคอยดูแลพวกเรา (ในการจัดกิจกรรมครั้งนี้ ทางชมรมมีการประสานงานขอความช่วยเหลือจากทหารพรานในพื้นที่)   เราแอบตื่นเต้นไม่น้อยที่จะได้เดินชมธรรมชาติข้างทาง  ซึ่งอากาศในขณะนั้นไม่ร้อน ค่อนข้างที่จะมืดครึมเพราะมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นปกคลุมบวกกับมีฝนตกปรอยๆอยู่เป็นระยะ เมื่อเดินมาได้สักพักเราเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรบ้างอย่างจับตามองฉันอยู่ตลอดเวลา  เราจึงพูดกับเพื่อนทีเล่นทีจริงว่า ‘’มึงรู้สึกเหมือนมีอะไรจ้องมองเราอยู่ไหม เสือปะว่ะ’’  เพื่อนจึงด่ากลับมาว่า ”อี..มึงจะบ้าหรือไง ในป่าเค้าไม่ให้ทัก  มึงอะคิดมาก […]

         เรื่องนี้เป็นประสบการณ์หลอนของปู่ผมเองครับ เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 60 ปีที่แล้ว สมัยที่คุณปู่เป็นหนุ่มๆ ยังไม่มีครอบครัว  ปู่มีพี่ชายอยู่คนหนึ่งชื่อปู่สม ปู่สมแกอายุมากกว่าปู่ผมประมาณ 10 ปี แกบวชเรียนตั้งแต่เด็ก และเพิ่งศึกออกมาช่วยพ่อแม่ทำงาน ครอบครัวของปู่ผมทำไร่บนภูเขา ซึ่งห่างจากหมู่บ้านมาก ต้องเดินเท้าขึ้นไปจากหมู่บ้านก็ใช้เวลาเดินเท้าเป็นวันๆกว่าจะถึง หรือบางบ้านที่มีฐานะหน่อยก็ใช้เกวียนก็จะย่นระยะเวลาได้เร็วขึ้น  ปู่และพี่ชายจึงสร้างกระท่อมไม้ไผ่บนเขาเพื่อใช้เป็นที่พักเวลาขึ้นไปทำไร่  ซึ่งในบริเวณนั้นก็จะมีกระท่อมของคนอื่นๆ ที่ขึ้นมาจับจองพื้นที่ทำกินเหมือนกัน แต่ละบ้านก็จะสร้างกระท่อมอยู่ห่างๆกัน          เรื่องมันเกิดหลังจากที่ปู่และพี่ชายนำของลงมาขายและมาอยู่บ้านประมาณเกือบเดือน จึงได้กลับขึ้นไปดูของในไร่ที่ปลูกไว้ ระหว่างที่เดินเท้ากลับไปใกล้จะถึงกระท่อมก็เป็นเวลาโพล้เพล้  ปู่ก็เห็นน้านุ้ยที่กำลังท้องแก่ เดินสวนไปทางกระท่อมของแก ปู่จึงร้องทัก ‘’น้านุ้ยไปไหน ทำไมมาเดินค่ำๆคนเดียว น้าวัน (ผัวของน้านุ้ย) ไปไหน ‘’  แต่น้านุ้ยก็ไม่ตอบเดินก้มหน้าผ่านไปอย่างเร็ว  ปู่ก็งงว่าทักทำไมไม่ตอบ  พี่ชายของปู่จึงรีบดึงแขนปู่ให้รีบเดินโดยที่ไม่ได้พูดอะไร      เมื่อปู่กับพี่ชายมาถึงกระท่อมก็มืดมากแล้ว  พี่ชายของปู่แกอาบน้ำและหลับไปก่อน จังหวะที่ปู่กำลังจะเข้านอนก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้โหยหวน เสียงเจ็บปวดและทรมานมาก  ปู่นั่งฟังอยู่สักพักเสียงก็เริ่มดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงร้องขอความช่วยเหลือ   ปู่จึงมาปลุกพี่ชายให้ไปเป็นเพื่อนเพราะคิดว่าเป็นเสียงน้านุ้ยร้องขอความช่วยเหลือแน่ๆ แกคงเจ็บท้องจะคลอดลูก   พี่ชายของปู่ลืมตาขึ้นมาแล้วพูดว่า ‘’นอนเถอะ […]

         เรื่องนี้เป็นเรื่องของผมเอง เกิดขึ้นเมื่อประมาณเกือบ 30 ปีที่แล้ว  ตอนนั้นผมยังเป็นวัยรุ่นและชอบดูหนังมากๆ          เรื่องมันเกิดในช่วงที่ผมปิดเทอมและกลับไปอยู่ตากับยายที่ต่างจังหวัด ซึ่งผมก็คุ้นเคยกับตายาย ญาติๆ และเพื่อนบ้านแถวนั้นเป็นอย่างดี เนื่องจากผมมาที่นี้ค่อนข้างบ่อย          มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนข้างบ้านผมมันมาชวนไปดูหนังกลางแปลงที่ศาลเจ้าในหมู่บ้าน ผมจึงรีบตกลงทันทีเพราะชอบดูหนังอยู่แล้ว  พอประมาณ 6 โมงเย็น ผมและเพื่อนอีกสองคน (เพื่อนสองคนเป็นแฟนกัน) ก็เดินไปดูหนังด้วยกัน ซึ่งห่างจากบ้านประมาณ 3 กิโล สมัยนั้นที่บ้านยังไม่มีรถ ต้องเดินและใช้ไฟฉายส่องทาง           เมื่อดูหนังเสร็จประมาณเที่ยงคืน ผมและเพื่อนก็พากันเดินกลับบ้าน แต่เพื่อนผมมันขอแยกไปส่งแฟน  ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมก็เดินต่อมาเรื่อยๆและผมก็นึกได้ว่าถ้าเดินตัดสวนตรงบึงน้ำใหญ่ก็จะถึงบ้านเร็วขึ้น  ระหว่างทางที่ผมเดินเข้าไปก็จะเป็นสวนของชาวบ้าน และมีบึงน้ำใหญ่ๆประจำหมู่บ้าน  ผมเดินไปสักพัก ผมก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดเจ้าสาวสีขาวยืนร้องไห้อยู่ใต้ต้นไม้ริมบึง          ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไร คิดเพียงว่าผู้หญิงคงทะเลาะกับแฟนเลยออกมาร้องไห้ตรงนี้ ผมจึงเดินเข้าไปหาเพื่อจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น […]